Verslag van de Dag
Vrijdag 23 augustus 2019
Met enige vertraging is hier ook het verslag van onze laatste timmerdag. De vrijdag is altijd heel druk, en natuurlijk is de avond ook gevuld met de fik. Normaal probeer ik het verslag tussen alles door te schrijven, of op zaterdag, maar helaas is dat niet gelukt. Daarom nu, op zondag. Afgelopen dagen ben ik regelmatig zomaar in slaap gevallen, maar dat zullen jullie misschien ook wel hebben!? Want wat hebben we hard ons best gedaan afgelopen week!
Vrijdagochtend begonnen we nog lekker met wat timmeren. Toch voelt deze dag altijd al een beetje gek, omdat er al een heleboel opgeruimd moet worden. We redden het namelijk niet om alles tijdens en na het slopen op te ruimen, dus beginnen we altijd ’s ochtends al. Stiekem hebben we namelijk best veel spullen! Toch was er nog genoeg leiding om deze laatste ochtend nog te helpen aan de hutten. Ook werd er nog lekker geknutseld, met hulp van wat ouders.
Rond half 12 kwam helaas toch echt het moment dat we met zijn allen moesten beginnen met opruimen. Eerst werd al het hout wat nog in het midden van het veld lag naar de houtstapel gebracht. Nou, eigenlijk, niet al het hout! We hadden dit jaar voor het eerst een ‘recycle-container’. Hier ging hout in wat we volgend jaar weer opnieuw gaan gebruiken. Lange planken en balken werden daarheen gebracht. Hout wat geschilderd of geperst was werd naar de andere container gebracht, dit mogen we namelijk niet verbranden. Al het overige hout (dus korte planken en balken die niet geschilderd zijn) mocht op de houtstapel. Omdat we met heel veel kinderen en leiding zijn waren we binnen een kwartiertje klaar. En gelukkig, want het was al heel heet! Na dit opruimen was het tijd om nog even uit te rusten. En dat was belangrijk, want het slopen ’s middags is ‘slopend’.
Toen we net allemaal rustig zaten te eten kreeg Merel (de voorzitter van het Timmerdorp) een telefoontje van Timmerdorp Uitgeest. Zij bleken een recordpoging gedaan te hebben om met zoveel mogelijk mensen het dansje van Cotton Eye Joe te doen. Dit moesten wij natuurlijk verbreken! Dus met de hulp van een paar kinderen die het dansje goed kenden en de geweldige leiding van Merel hebben we met bijna iedereen dit dansje op het veld gedaan! Ik deed ook mee, maar dat was wel vermoeiend zeg! Gelukkig is het wel gelukt, en hebben we het record verbroken! Daarna konden we weer rustig verder eten en uitrusten.
Het slopen van de hutten begint altijd met het omtrekken. De hoogste hutten worden namelijk omgetrokken, zodat er niet van zo hoog gesloopt hoeft te worden. Hiervoor worden ‘omtrekteams’ gemaakt, mensen van de leiding die zorgen dat de hutten klaar zijn om omgetrokken te worden. De hutten zijn namelijk erg stevig, dus er moeten altijd wat dingen gedaan worden. Als eerste is de klimmer aan de beurt. Die klimt naar de bovenste verdieping om het touw vast te maken. Zodra de klimmer beneden is worden alle kruislatten en balken van de onderste verdieping losgemaakt. Soms worden er twee hutten tegelijk omgetrokken, omdat er bruggen tussen zitten. Dit is altijd wat extra werk. Dit jaar was het omtrekken van de hutten erg zwaar, alle kinderen hadden wat extra hulp van de leiding nodig. Dit kwam door een paar dingen: toen de palen in de grond gingen was de grond nat, en daarna is deze gedroogd. Hierdoor stonden de palen heel stevig in de grond. Ook stonden de palen heel diep in de grond, en waren de hutten wat breder. Uiteindelijk lukte het om alle hutten om te trekken. En eigenlijk is het natuurlijk heel goed dat het lastig gaat, dat betekent dat de hutten heel stevig zijn!
Zodra de hutten omgetrokken waren begon het slopen. Maar ik bedenk net dat ik nog een recordpoging vergeten ben! Timmerdorp Heiloo had namelijk een recordpoging gedaan om de langste wave te maken! Dit konden wij natuurlijk beter. Met 310 kinderen, leiding en ouders op een rij hebben wij de wave gedaan, en daarmee het record verbroken. We waren nog even bang dat Timmerdorp Akersloot het record zou verbreken, maar dat is gelukkig niet gebeurd!
Terug naar het slopen: ook tijdens het slopen werd het hout gesorteerd. Deuren, geschilderd hout en geperst hout werd naar ‘mijn’ container gebracht. Hier stond ik samen met Niels, Cees en Stijn om de container netjes te vullen. Lange planken en balken mochten weer naar de recycle-container. Al het andere hout ging naar de houtstapel. Hier werd alles verzameld zodat het ’s avonds in de fik gestoken kon worden. Dat is toch altijd een heerlijke afsluiting.
Het slopen ging erg snel, en het veld was snel opgeruimd en weer helemaal netjes. Toen kwam ook het verlossende woord: de fik mocht doorgaan! Het weer was goed genoeg, het waaide niet te hard, dus we konden fikken ’s avonds. Hoera!
Zodra alles netjes was konden alle kinderen naar huis. Een paar ouders bleven nog om te helpen met het vullen van alle gaten. Ook wij moesten nog de laatste dingen afmaken. Onze materiaalketen werden weggebracht en alles werd klaargemaakt voor de fik.
Om 19.30 was het moment daar. Mark mocht de fik aansteken. Mark doet het hele jaar door ontzettend veel voor het Timmerdorp, dus aan hem de eer om de brandweer te assisteren. En dat deed hij ontzettend goed! De stapel brandde goed en het duurde niet lang voordat ook de leidingtoren in brand stond. Zodra de leidingtoren viel was Timmerdorp 2019 afgelopen. Wij hebben met de leiding lekker genoten naast het vuur, en op zaterdag zijn de laatste dingen nog opgeruimd.
Ik wens jullie allemaal heel veel plezier en succes met het nieuwe schooljaar, en hopelijk zie ik jullie in het voorjaar bij de inschrijving voor Timmerdorp 2020! Bedankt voor deze prachtige week!